Լինում է , չի լինում մի աղջիկ։ Մի օր այս աղջիկը գնում է Թթվաստանում։ Այդ աղջիկը որ գնաց Թթվաստան այնտեղ մարդիկ թթու էին , տները և շենքերը թթուից էին կառուցված և ամենը թթու էին ուտում։ Աղջիկը գնում է մի թթուից հարցնում է․ “Այստեղ ինչու է ամեն ինչ թթուից”։ Որ թթուն սկսավ խոսալ նրա բերանից անհասկանալի բառեր և տառեր դուրս եկավ․ “հայգդադգըդգ հսւյդգոելֆկո դւֆհֆ յյկ դֆհկհ ֆդկսհֆկեհֆ ֆլ ֆհֆնկոհբյդ կհո եկոյգֆե կւյեոհֆսկ”։ Աղջիկը զարմանում է և մտածում է որ այտեղ շատ տարորինակ է և հետ է գնում Հայաստան։